Η εκδημία του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας βρίσκει
τον χριστιανισμό διωκόμενο και βαριά πληγωμένο σε μια ιστορική συγκυρία
που κύριο χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι η απαξίωση του ανθρώπου κι η
διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητας προς ευόδωση αριθμών
και σκοπών που δεν εξυπηρετούν την ζωή και την πνευματική μας εξέλιξη.
Μια
ιστορική συγκυρία κατά την οποία η χριστιανοσύνη οφείλει να ανανεώσει
το μήνυμά της, καθαρίζοντας τον πυρήνα της δογματικής κι επιστημονικής
προσέγγισης του Θείου από συμπεριφορές, δοξασίες, ήθη και
ψευδοπαραδόσεις που δεν ανταποκρίνονται στις γραφές και στην
αυθεντικότητα της μιας και μόνης Εκκλησίας.
Ασφαλώς
και τα πρόσωπα κάνουν την διαφορά. Όπως και οι ιδέες κι η αντίληψη.
Πολύ φοβάμαι, η Εκκλησία της Ρώμης θα γυρίσει δεκαετίες αν όχι αιώνες
πίσω, όπως ακριβώς και η Εκκλησία της Αλβανίας με την πρόσφατη εκδημία
του μακαριστού Αναστάσιου ή η Εκκλησία της Μόσχας που είναι βουτηγμένη
στο αίμα.
Πέρασαν 2000 χρόνια και ακόμη δεν έχουμε αξιολογήσει όπως θα έπρεπε το δώρο που μας έδωσε ο Θεός...
